O alcol segue danando o cerebro mesmo cando xa se deixou de beber.
Un estudo español demostra por primeira vez que as alteracións na estrutura do cerebro non comezan a reverterse inmediatamente despois de abandonar o alcol.
O dano que provoca o consumo de alcol no cerebro non se frea inmediatamente despois de abandonar o hábito. Así o demostra un traballo conxunto do Instituto de Neurociencias CSIC- UMH, en Alacante, e do Instituto Central de Saúde Mental da Universidade de Heidelberg, en Alemaña, que detectou, mediante resonancia magnética, como, polo menos durante as seis primeiras semanas de abstinencia, seguen progresando os danos na materia branca, que son como as «autoestradas» do cerebro.
«A substancia branca pon en comunicación ás distintas rexións de substancia gris. Se a autoestrada está danada a comunicación no cerebro non será tan eficiente coma se funcionase ben», explica a ABC a doutora Silvia de Santis, investigadora do Instituto de Neurociencias de Alacante e primeira autora do estudo.
Neste traballo, que se publica este mércores na revista « JAMA Psychiatry», participaron 90 pacientes alcohólicos, cunha media de 46 anos, internados nun programa de desintoxicación en Alemaña. Como grupo de control, para comparar as resonancias magnéticas, utilizouse a 36 homes sen problemas de alcol, cunha idade media de 41 anos.
A investigadora sinala que hai traballos previos que falan dun ano como prazo para que os parámetros cerebrais regresen ao nivel de poboación sa. Ata agora críase que os danos comezaban a reverterse no mesmo momento no que se deixaba a bebida, pero este novo estudo puido comprobar que, ás dúas e ás seis semanas de abstinencia, non só non se aprecia unha mellora senón que, pola contra, séguese producindo dano, comparado co grupo que nunca consumiu alcol.
«Cremos que isto ocorre porque o consumo de alcol xera un estado de inflamación no cerebro que avanza mesmo en ausencia de alcol. Isto á súa vez podería explicar por que as primeiras semanas de abstinencia son as máis complicadas e cando hai unha maior posibilidade de recaída», apunta a doutora Silvia de Santis. Para corroborar esta hipótese, o equipo segue traballando con técnicas máis avanzadas.
Estudo paralelo en ratas.
Para determinar se os danos observados no cerebro dos pacientes participantes estaban realmente producidos pola bebida ou existían outros factores que podían influír (tabaco, cocaína, marihuana, problemas neurológiocs ou psiquiátricos), os investigadores levaron a cabo o mesmo estudo, de forma paralela, en ratas con preferencia polo alcol. «Neste modelo animal vemos un patrón moi similar ao dos suxeitos alcohólicos, aínda que nunca chegan aos seus niveis de intoxicación. Isto suxire que cantidades de alcol limitadas tamén poden producir un patrón de danos similares na estrutura do cerebro, aínda que o efecto sexa menor», conclúe a investigadora.
O obxectivo deste traballo é identificar biomarcadores que permitan realizar un diagnóstico temperán e personalizado dos danos no cerebro producidos polo abuso de alcol de fronte ao tratamento destes pacientes.
Fonte: ABC Saúde